Ξυλοφάγα μυρμήγκια (carpenter ant) και ξυλοφάγα κολεόπτερα (σαράκι ή σκόρος ξύλου) σε ξύλινη σκεπή μονοκατοικίας στη Βάρη Αττικής.
Πραγματοποιήθηκε υποκαπνισμός ή fumigation μετά από στεγανοποίηση των εντοιχιζόμενων ηλεκτρικών συσκευών της οικίας για αποφυγή οξειδώσεων και απωλειών του υποκαπνιστικού σκευάσματος φωσφίνης από παράθυρα, πόρτες, τζάκι κ.λπ. Ο υποκαπνισμός πραγματοποιήθηκε κυρίως για την καταπολέμηση του σκόρου ξύλου και λιγότερο για τα ξυλοφάγα μυρμήγκια που έγινε άλλη πιο απλή εφαρμογή.
Τα ξυλοφάγα μυρμήγκια δημιουργούν τις φωλιές τους στο ύπαιθρο, ενώ συχνά εισβάλουν από ανοίγματα όπως σκεπές και δημιουργούν σύντομα μεγάλο πληθυσμό. Πόσο παλιά ή καινούργια είναι τα ξύλα, η ποιότητα τους ή το είδος του ξύλου δεν παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον από πλευράς προσβολής των εντόμων. Η κοντινή απόσταση του σπιτιού με τα δέντρα αποτελεί σημαντικό παράγοντα εισβολής, όπως επίσης και η υγρασία του ξύλου, καθώς τα έντομα προτιμούν ξύλα με υγρασία υψηλότερη από 15%. Τα ξυλοφάγα μυρμήγκια χρησιμοποιούν για καταφύγιο κενά από τα οποία πολύ συχνά πέφτει πριονίδι εσωτερικά του σπιτιού συνήθως διαρκώς και σε μεγάλη ποσότητα. Σχηματίζει ακανόνιστους σωρούς με κόκκους που θυμίζουν στο μέγεθος χοντρή άμμο, κάτω από τα ξύλα της οροφής που υπάρχει κενό και δεν εφάπτονται απόλυτα ή σε ενώσεις δοκαριών.
Ο μοναδικός τρόπος για παρέχουμε καθολικό έλεγχο στην περίπτωση των ξυλοφάγων είναι με την μέθοδο T.T.R. Η μέθοδος T.T.R ή μέθοδος της τροφάλλαξης βασίζεται στην κοινωνικότητα των εντόμων και στη μεταφορά της δραστικής ουσίας σε ολόκληρη την αποικία από τα ίδια τα έντομα. Το εντομοκτόνο που χρησιμοποιείται δεν απωθεί τα ξυλοφάγα μυρμήγκια αφού δεν εντοπίζεται από αυτά με καμία αίσθηση όπως όσφρηση, όραση, κ.λπ, όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα πυρεθρινοειδή εντομοκτόνα. Έρχονται σε επαφή με το σκεύασμα ακουμπώντας το ή το λαμβάνουν από το στόμα και το διαμοιράζουν στα υπόλοιπα έντομα της φωλιάς, με αποτέλεσμα σύντομα να «μολύνεται» σταδιακά όλη η αποικία τους.
Πως φεύγει το σαράκι ή πως καταπολεμείται το σαράκι ένα ερώτημα που αρχικά δημιουργεί αμφιβολίες σχετικά με την οριστική λύση του προβλήματος, αφού είναι γνωστό ότι η καταπολέμηση είναι δύσκολη. Φάρμακο για σαράκι ξύλου ή «δηλητήριο για σκουλήκι ξύλου ή σκόρο ξύλου» που με ένα ψεκασμό ή επάλειψη θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα του σκόρου στα ξύλα, δεν υπάρχει. Ο σκόρος ξύλου καταπολεμείται με την μέθοδο του υποκαπνισμού ή fumigation (φωσφίνη), εφόσον μπορεί να γίνει, καθολικά και με τη θερμική μέθοδο (heat treatment) ή του επιχρίσματος (τζελ για σαράκι) σε περιπτώσεις με περιορισμένη προσβολή.
Το σαράκι στα ξύλα συναντάται και ζει εσωτερικά τους με συνέπεια η καταπολέμηση (απεντόμωση για σαράκι) να είναι αναποτελεσματική με χημικά που δεν διαπερνούν το ξύλο. Ως σκουλήκι ξύλου χαρακτηρίζουμε το στάδιο ζωής του ξυλοφάγου εντόμου που τρέφεται αποκλειστικά με το ξύλο προχωρώντας στο εσωτερικό του μέσα από τις διαδρομές που σχηματίζει ενώ καταστρέφει. Συναντάται συχνά σε:
Η καλύτερη προστασία από το σαράκι ξύλου είναι τα ξύλα που χρησιμοποιούνται να είναι αρχικά απαλλαγμένα από σαράκι μετά από την θερμική επεξεργασία που πρέπει να υποβάλλονται. Τα ξύλα που περνούν από ξηραντήριο πριν την όποια κατασκευή κατά κανόνα είναι απαλλαγμένα από όποιο είδος ζωής.